Na przełomie XVIII i XIX w. Bielawki należały do Tytusa Pawła Ligęzy Kurdwanowskiego herbu Półkozic – komornika ziemi gostynińskiej, sędziego grodzkiego sochaczewskiego, łowczego, cześnika gąbińskiego, sędziego grodzkiego łęczyckiego i deputata na Trybunał Piotrkowski. Jego żoną była Róża z Paprockich. Miał z nią troje dzieci: Mariannę, Stanisława i Jakuba. Kurdwanowski bardzo zadłużył majątek. Po jego śmierci w 1832 r. Bielawki przypadły Jakubowi. Po jego śmierci majątek w Bielawkach przypadł jego siostrze, Mariannie Jabłkowskiej, która w posagu w 1837 r. przekazała go Olimpii z Jabłkowskich, żonie Juliana Makarego Żeromskiego. W 1854 r. od Olimpii odkupił Bielawki Walenty Zaborowski, po którym odziedziczyła je wdowa, Aleksandra z Zaborowskich Zaborowska i dzieci: Stanisław, Ambrozja Napieralska i Julia Ciechomska. W 1869 r. Bielawki w drodze działów kupiła Aleksandra Zaborowska i Ambrozja Napieralska. Aleksandra zrzekła się praw do majątku, a córka obiecała dożywotnio się nią opiekować. Kolejnymi właścicielami Bielawek zostali Marian Łącki i jego żona Ida z Wernerów Łącka, którzy zakupili je w 1889 r. W 1917 r. należały już do Jerzego Leśkiewicza, a następnie od 1922 r. do Stanisława Artura Dangela. Po Stanisławie majątek przejął jego syn, Anatol Marian Dangel. Będąc jeszcze studentem zorganizował on demonstrację z okazji stulecia Konstytucji 3 Maja. Żeby uniknąć zsyłki na Syberię, jaka za to groziła, wyjechał do Stanów Zjednoczonych. Tam ożenił się z Marią Krygier, z którą miał czworo dzieci: Anatola, Stanisławę Stellę, Jadwigę i Marię. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości Dangel wrócił do kraju, kupił majątek w Bielawkach i w 1923 r. sprowadził ze Stanów rodzinę. Anatol skończył gimnazjum w Kutnie i podjął studia rolnicze na SGGW w Warszawie. W 1931 r. ożenił się z Aliną Krodkiewską, z którą zamieszkał w Bielawkach. Stanisława skończyła studia muzyczne i została pianistką. Wyszła za mąż za Stanisława Wojciechowskiego, właściciela warszawskiej firmy budowlanej. Jadwiga wyszła za Witolda Karpińskiego, a Maria za Stanisława Kądziałko, inżyniera do spraw gruntów.
W 1939 r. dwór w Bielawkach został zbombardowany i doszczętnie zniszczony. Anatol Dangel z żoną i dwójką malutkich dzieci zamieszkał w rządcówce. W 1940 r. Niemcy przejęli majątek, a Dangelowie przez zieloną Granicę uciekli do Generalnej Guberni. W latach 1940-1943 przebywali w majątku ojca Aliny koło Szczekocin, skąd w 1943 r. uciekli do Szczekocin, ponieważ Anatolowi groziło aresztowanie i wywiezienie na roboty do Niemiec. Mieszkali tam do końca II wojny światowej. Potem przeprowadzili się do Chwałowic koło Iłży, a w końcu do Warszawy. Anatol pracował jako tłumacz i doradca w UNRA (Organizacja Narodów Zjednoczonych do spraw Pomocy i Odbudowy), a następnie w misji FAO (Organizacja do spraw Wyżywienia i Rolnictwa). Uczestniczył w polskiej delegacji podczas Konferencji FAO w Rzymie w 1947 r. W latach 50. Anatol Dangel pracował w Polskim Komitecie Normalizacyjnym. Zmarł w 1989 r.
W 1945 r. majątek w Bielawkach został rozparcelowany.
Sklep
Ogłoszenia
