W dworku pełniącym funkcje rządcówki w Błoniu (obecnie ulica w granicach Krośniewic) 11 sierpnia 1892 r. przyszedł na świat Władysław Anders - późniejszy legendarny dowódca 2. Korpusu Wojska Polskiego, zwycięzca spod Monte Cassino. Jego ojciec, Albert Anders, był dyplomowanym rolnikiem i utrzymywał się z administrowania majątkami ziemskimi, dlatego też zmieniał miejsce zamieszkania w zależności od pracy. Zaś matka generała, Elżbieta z Taucherów zajmowała się domem. W chwili narodzenia syna, Albert Anders pełnił funkcję administratora majątku właściciela krośniewickich dóbr, Konstantego Rembelińskiego. Władysława ochrzczono w pobliskim Chodczu, w nieistniejącym obecnie kościele ewangelickim. Rodzice Andersa przybyli do Krośniewic prawdopodobnie już pod koniec lat 80-tych XIX w. W miejscowych księgach parafialnych istnieje zapis, który może świadczyć o zainteresowaniu rodziny tymi okolicami już wcześniej. Pod zarządem Alberta Andersa majątek Rembelińskich rozkwitał, a okoliczni ziemianie przyjeżdżali do niego, żeby uczyć się gospodarowania i nowych sposobów uprawy ziemi. Pasją Alberta była hodowla koni, co prawdopodobnie wpłynęło na późniejszą karierę kawalerzysty i zamiłowania jeździeckie Władysława. Jako sportowiec uprawiający jeździectwo Anders odniósł szereg sukcesów w kraju i na arenie międzynarodowej. W Krośniewicach Władysław Anders pobierał również pierwsze nauki. Uczęszczał tu do prywatnej szkoły pani Wiśniewskiej, tak samo jak jego trzej bracia: Tadeusz, Karol i Jerzy oraz siostra Janina, którzy też urodzili się w „Andersówce”. Bracia Władysława tak jak i on poświęcili się służbie wojskowej. Tadeusz służył pod rozkazami Władysława w 2 Korpusie Polskim. Pobyt w Krośniewicach skończył się dla Władysława Andersa wraz z rozwiązaniem umowy o pracę z jego ojcem przez Konstantego Rembielińskiego. Najprawdopodobniej miało to miejsce w 1903 r., a powodem mógł być konflikt związany z działalnością miejscowej Straży Ogniowej, której prezesem od 1901 r., z nominacji Rembielińskiego, był właśnie Albert. Rodzina Andersów opuściła Krośniewice i przeniosła się wówczas do Taurogówna teren dzisiejszej Litwy.
Neoklasycystyczny dworek wybudowano w II poł. XIX w. Posiada cechy stylowe charakterystyczne dla neoklasycyzmu. Jest to murowany, tynkowany budynek na planie wydłużonego prostokąta, siedmioosiowy, z mieszkalnym poddaszem, kryty dachem naczółkowym. Dziś w części budynku mieszczą się mieszkania lokatorskie. Gminne Centrum Kultury i Rekreacji w Krośniewicach utworzyło tu też świetlicę osiedlową zwaną „Andersówka”. W jednym z pomieszczeń planuje się utworzenie izby pamięci poświęconej generałowi Andersowi. Póki co jedyną rzeczą upamiętniającą go jest tablica wmurowana w ścianę budynku.