Dwór w Dąbrówce

Pierwsza wzmianka o Dąbrówce pochodzi z 1358 roku. Zapisy jej były następujące: Damprow (1358), Damerkow (1387), Dąmbrowka (1534), Dambrawka (1570), Dąbrówka (1599), Dąbrówka (1648), Damerkau (1796), Dąbróvka 1866.

W XVI wieku wśród właścicieli wymieniani byli Dąbrowscy. W 1605 roku wymieniony był Mateusz Dąbrowski, potem Lucia Domista Dąbrowska wydana za Szymona Ertmana. W 1766 roku wieś należała do Jakuba Dąbrowskiego. Kolejnymi właścicielami w 1772 roku byli Wyszeccy (chodź niektóre źródła wskazują, iż Wyszeccy byli właścicielami już w 1760 roku). W 1773 roku wymienia się rodzinę Koss-Szemirowski.

Od 1875 roku Dąbrówka była wsią ziemiańską.

Dwór w Dąbrówce został wybudowany prawdopodobnie na przełomie XVIII / XIX wieku. Należał do zespołu zabudowań majątku ziemskiego, wielkości około 200 ha. Do około 1840 roku właścicielami była rodzina Paszkich. Początkowo dwór był jednokondygnacyjny i kryty strzechą. Około 1907 roku został poddany przebudowie, która obejmowała wystawienie piętra oraz przebudowę parteru. W 1910 roku od strony północno-zachodniej dobudowano sieć.

W 1868 roku jako właściciel wymieniany jest Boleslaus von Tempski, który zdał wówczas egzamin dojrzałości pod przewodnictwem Królewskiego Tajnego Rządu i Prowincjonalnej Rady Szkolnej.

W 1884 roku wymieniany jest Ignaz von Tempski z Dąbrówki, który był lekarzem.

Dwór został zdemontowany i przeniesiony do Skansenu we Wdzydzach, gdzie czeka na ponowne postawienie i rewitalizację.

• Zbigniew Klotzke, Parafia i kościół pod wezwaniem św. Wawrzyńca w Luzinie, Luzino 2002
• Zbigniew Klotzke, Ziemia luzińska, Wejherowo 2009
• Zbigniew Klotzke, Bedeker luziński, Luzino 2004
• Leopold von Ledebur, Adelslexicon der Preussischen Monarchie. T. 1 (A-K)
• Leopold von Ledebur, Adelslexicon der Preussischen Monarchie. T. 3 (T-Z)
• Bericht über das Königliche Gymnasium zu Neustadt in Westpreussen für die Zeit von Ostern 1890 bis Ostern 1891
• Festschrift zur Feier des fünfzigjährigen Bestehens des Königlichen Gymnasiums zu Neustadt Westpr. 1907
• Ignacy Tadeusz Baranowski, Prussia Regalis ; Prusy Królewskie. Cz. 1, Warszawa 1911
• Radosław Kamiński, Dwory i pałace Północnych Kaszub

Opracowała: Nina Herzberg-Zielezińska,

Zdjęcia: 

• Sławomir Sztelwander, 1986 r., Karta Biała, www.zabytek.pl
• Stanisław Klupiński, 1990, Muzeum - Kaszubski Park Etnograficzny im. Teodory i Izydora Gulgowskich we Wdzydzach Kiszewskich